اشتیاقی برای دوباره زیستن
امیدی که باور کردیم و دلخوشیم به رنگ تکراری سبز
شوقی که در نهان داریم ولی در پشت یک سد بلند
فریاد را بهانه میخواهیم بدون کوله باری از جنس همیشگی ترس
اصرار بیهوده بر سفر با صرف مکان بسمت مقصدی ناب
در یک تضاد مجهول بسوی خستگی های ممتد
فرار از سکون با بازی با عقربه های ساعت
خاکریز دشمن در قلبها نهفته است قلبت را دریایب
انسان بیگانه به این سرزمین غریب
شاید این زمین جهنم سیاره دیگریست
مقصد را می جویم دمادم اما مقصودم بهاری دیگری نیست

قناعت میکنم با درد چون درمان نمی یابم
تحمل میکنم با زخم چون مرهم نمی بینم
نم چشم ابروی من ببرد از بس که می گریم
چرا گریم کز ان حاصل برون از نم نمی بینم
دلم تا عشقباز امد در او جز غم نمی بینم
دلی بی غم کجا جویم که در عالم نمی بینم
دمی با همدمی خرم زجانم بر نمی اید